Εξελίξεις στο χώρο του LNG με έμφαση σε έργα ΥΦΑ σε λιμένες
Ανεξάρτητο Σύστημα Φυσικού Αερίου Αλεξανδρούπολης – FSRU (Προϋπολογισμός: 380.000.000€)
Το έργο του Ανεξάρτητου Συστήματος Φυσικού Αερίου Αλεξανδρούπολης αποτελεί ένα σύγχρονο, πρωτοποριακό και υψηλής τεχνολογίας έργο που αποτελείται από μία υπεράκτια πλωτή μονάδα παραλαβής, αποθήκευσης και αεριοποίησης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου και από ένα σύστημα υποθαλάσσιου και χερσαίου αγωγού μέσω του οποίου το φυσικό αέριο προωθείται στο Εθνικό Σύστημα (Μεταφοράς) Φυσικού Αερίου (ΕΣΦΑ) και από εκεί προς τους τελικούς καταναλωτές. Το ΑΣΦΑ Αλεξανδρούπολης έχει επίσης τη δυνατότητα να συνδεθεί και να τροφοδοτεί με φυσικό αέριο και άλλα συστήματα μεταφοράς φυσικού αερίου που προγραμματίζεται να αναπτυχθούν στο μέλλον όπως ο TAP (Trans Adriatic Pipeline).
Στόχος του προαναφερόμενου έργου είναι η δημιουργία μίας τέταρτης πύλης εισαγωγής φυσικού αερίου στην χώρα μας, δυναμικότητας παροχής έως 700.000 κυβικών μέτρων ανά ώρα ή 6,1 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως και αποθηκευτικής ικανότητας έως 170.000 κυβικών μέτρων υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Το ΑΣΦΑ Αλεξανδρούπολης θα διασφαλίσει νέες ποσότητες φυσικού αερίου για την τροφοδοσία της ελληνικής και της περιφερειακής αγοράς της ΝΑ Ευρώπης, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην διεύρυνση των πηγών και των οδών προμήθειας φυσικού αερίου, στην προώθηση του ανταγωνισμού προς όφελος του τελικού καταναλωτή, στην ασφάλεια εφοδιασμού της Ελλάδας και των Βαλκανικών χωρών, στην βελτίωση της αξιοπιστίας και της ευελιξίας του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου καθώς και των Περιφερειακών και Διευρωπαϊκών Συστημάτων αλλά και στην ενίσχυση των περιβαλλοντικών στόχων της χώρας.
Η εμπορική λειτουργία του ΑΣΦΑ Αλεξανδρούπολης αναμένεται το 2022.
Τερματικός σταθμός Ρεβυθούσας
Ο Τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας είναι ο μοναδικός τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ελλάδα, σε απόσταση μόλις 45 χιλιομέτρων δυτικά της Αθήνας και ανήκει στο δίκτυο των είκοσι οκτώ (28) συνολικά τερματικών σταθμών LNG που λειτουργούν στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και στην Ευρώπη. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1999 με την εταιρεία ΔΕΣΦΑ Α.Ε. να χρησιμοποιεί την εγκατάσταση.
Το 2007 ολοκληρώθηκαν τα έργα αναβάθμισης του σταθμού τα οποία αυξήσαν τη ικανότητά του σε 5,2 με 5,3 δις κ.μ. ετησίως. Το υγροποιημένο φυσικό αέριο είναι αποθηκευμένο σε τρεις δεξαμενές συνολικής χωρητικότητας 225.000 κυβικών μέτρων, ενώ η ικανότητα επαναεριοποίησης του σταθμού (ragasification capacity) ανέρχεται στα 1.250 κυβικά μέτρα/ώρα, καθιστώντας τον τερματικό σταθμό ένα σημαντικό asset της Ελλάδας.
Οι τεχνολογίες και οι διαδικασίες (φόρτωση, αποθήκευση και αεριοποίηση) που σχετίζονται με το LNG στον Τερματικό σταθμό της Ρεβυθούσας, είναι φιλικές προς το περιβάλλον και σύμφωνες με την Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ η εγκατάσταση διαθέτει πιστοποιητικά ISO 4500 και ISO 14001, ως προς το Σύστημα Ασφαλούς Διαχείρισης που εφαρμόζει.
Επισκόπηση των τερματικών σταθμών εισαγωγής LNG της Ευρώπης
Το σύνολο των τερματικών σταθμών LNG της Ευρώπης αποτελούν εγκαταστάσεις εισαγωγής, με μόνη εξαίρεση τις περιπτώσεις της Ρωσίας και της Νορβηγίας, οι οποίες εξάγουν LNG. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν συνολικά είκοσι οκτώ (28) τερματικοί σταθμοί εισαγωγής LNG μεγάλης κλίμακας (συμπεριλαμβανομένων αυτών της Τουρκίας) και οκτώ (8) μικρής κλίμακας αντίστοιχα. Από τους 28 τερματικούς σταθμούς, οι 24 βρίσκονται σε κράτη-μέλη της Ε.Ε., 23 είναι εγκατεστημένοι στην ξηρά, 4 είναι Πλωτές Μονάδες Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης (FSRU) ενώ η εναπομένουσα εγκατάσταση εισαγωγής στη Μάλτα αποτελεί Πλωτή Μονάδα Αποθήκευσης (FSU).
Μέχρι το τέλος του 2017, η συνολική χωρητικότητα επαναεριοποίησης στους 28 τερματικούς σταθμούς της Ευρώπης ανήλθε στα 227 δις κυβικών μέτρων (bcm), ποσότητα η οποία επαρκεί να καλύψει περίπου το 40% της ζήτησης του φυσικού αερίου. Με την προσθήκη δύο νέων τερματικών σταθμών στην Ισπανία (Τενερίφη και Γκραν Κανάρια), η χωρητικότητα επαναεριοποίησης αναμένεται να ανέλθει στα 230 δις κυβικά μέτρα, ενώ έως το 2021 αναμένεται να αυξηθεί επίσης σε σημαντικό βαθμό, ως αποτέλεσμα των επεκτάσεων που είναι σε εξέλιξη ή σχεδιάζονται σε ορισμένους ήδη υπάρχοντες τερματικούς σταθμούς εισαγωγής LNG της Ευρώπης.
Επισκόπηση των τερματικών σταθμών εισαγωγής LNG της Ευρώπης
Το σύνολο των τερματικών σταθμών LNG της Ευρώπης αποτελούν εγκαταστάσεις εισαγωγής, με μόνη εξαίρεση τις περιπτώσεις της Ρωσίας και της Νορβηγίας, οι οποίες εξάγουν LNG. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν συνολικά είκοσι οκτώ (28) τερματικοί σταθμοί εισαγωγής LNG μεγάλης κλίμακας (συμπεριλαμβανομένων αυτών της Τουρκίας) και οκτώ (8) μικρής κλίμακας αντίστοιχα. Από τους 28 τερματικούς σταθμούς, οι 24 βρίσκονται σε κράτη-μέλη της Ε.Ε., 23 είναι εγκατεστημένοι στην ξηρά, 4 είναι Πλωτές Μονάδες Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης (FSRU) ενώ η εναπομένουσα εγκατάσταση εισαγωγής στη Μάλτα αποτελεί Πλωτή Μονάδα Αποθήκευσης (FSU).
Μέχρι το τέλος του 2017, η συνολική χωρητικότητα επαναεριοποίησης στους 28 τερματικούς σταθμούς της Ευρώπης ανήλθε στα 227 δις κυβικών μέτρων (bcm), ποσότητα η οποία επαρκεί να καλύψει περίπου το 40% της ζήτησης του φυσικού αερίου. Με την προσθήκη δύο νέων τερματικών σταθμών στην Ισπανία (Τενερίφη και Γκραν Κανάρια), η χωρητικότητα επαναεριοποίησης αναμένεται να ανέλθει στα 230 δις κυβικά μέτρα, ενώ έως το 2021 αναμένεται να αυξηθεί επίσης σε σημαντικό βαθμό, ως αποτέλεσμα των επεκτάσεων που είναι σε εξέλιξη ή σχεδιάζονται σε ορισμένους ήδη υπάρχοντες τερματικούς σταθμούς εισαγωγής LNG της Ευρώπης.
Παρουσιάσεις
Risk Management System for design and operation of ships bunkering LNG facilities
Η παρουσίαση είχε ως στόχο την διατύπωση βασικών στοιχείων του έργου TRiTON. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκαν τα σημαντικά δεδομένα του έργου, οι εταίροι που συμμετέχουν και όλες οι βασικές δραστηριότητες του έργου και τα πακέτα εργασίας.
Εγκατάσταση και εξοπλισμός για υγροποιημένο φυσικό αέριο. Καλές πρακτικές για τον σχεδιασμό χερσαίων εγκαταστάσεων
Στα πλαίσια της παρουσίασης αναφέρθηκαν το Διεθνές και Ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο για την χρήση του ΥΦΑ ως ναυτιλιακό καύσιμο, οι παράγοντες που το υποστηρίζουν και εναλλακτικές δυνατότητες συμμόρφωσης. Επιπλέον, παρουσιάστηκαν εισαγωγικά στοιχεία για τις χερσαίες εγκαταστάσεις, τα είδη των τερματικών σταθμών εισαγωγής καθώς και παράγοντες επιλογής κατάλληλης τοποθεσίας/σχεδιασμού των λιμενικών εγκαταστάσεων. Τέλος, παρουσιάστηκε το Πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 1473, που παράσχει λειτουργικές και κατευθυντήριες γραμμές για χερσαίες εγκαταστάσεις ΥΦΑ.
Ανάλυση Νομοθετικού Πλαισίου για την τροφοδοσία πλοίων με ΥΦΑ και τα σχετικά εμπλεκόμενα μέρη
Στα πλαίσια της παρουσίασης αναφέρθηκαν το εθνικό ρυθμιστικό πλαίσιο για τη χρήση του LNG ως Ναυτιλιακό καύσιμο και η Αλυσίδα Αξίας του, συγκεκριμένα αναφέρθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη που εμπλέκονται στις εγκαταστάσεις ΥΦΑ σε λιμένες, και οι νομικοί περιορισμοί τους. Επίσης, διατυπώθηκαν αναλυτικά οι υποχρεώσεις ενός κατόχου άδειας ΑΣΦΑ, ενός κατόχου άδειας διαχείρισης ΑΣΦΑ και ενός κατόχου άδειας προμήθειας Φυσικού Αερίου.
Stakeholders’ analysis in the design of LNG bunkering facilities
Στα πλαίσια της παρουσίασης αναφέρθηκε η διαχείριση διακινδύνευσης, οι αρχές, το πλαίσιο, οι διαδικασίες και διάφοροι ορισμοί που συναντώνται στο πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 31000:2018. Επίσης, διατυπώθηκαν οι ορισμοί του κινδύνου σε πρότυπα και τεχνικές προδιαγραφές που σχετίζονται με τη διαχείριση της διακινδύνευσης για εγκαταστάσεις ΥΦΑ, καταλήγοντας στην σύγκριση με το πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 31000:2018.
Videos
Stakeholders’ analysis in the design of LNG bunkering facilities
Στα πλαίσια του Webinar “CYnergy: Shaping the Energy Future of Cyprus” , η κα. Λιβανίου Στέλλα παρουσίασε τη διαχείριση της διακινδύνευσης από την σκοπιά του προτύπου ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 31000:2018 που εφαρμόζεται στο έργο TRiTON. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στην διαφοροποίηση αυτού του προτύπου σε σχέση με άλλα πρότυπα και τεχνικές προδιαγραφές που σχετίζονται με τη διαχείριση της διακινδύνευσης για εγκαταστάσεις ΥΦΑ.
Το βίντεο της παρουσίασης είναι διαθέσιμο εδώ
